Er moet me iets van het hart, want er zit me namelijk iets dwars. Terwijl jij Harvey momenteel aan de schandpaal wordt genageld en iedereen afstand van jou lijkt te nemen, zoek ik daarentegen graag toenadering. Niet alleen naar jou toe, maar naar alle mannen. Terwijl steeds meer vrouwen van zich laten horen middels #metoo wil ik graag iets anders met jullie delen. Van de geschiedenis heb ik geleerd dat als we één iemand als zondebok aanwijzen, dit aangeeft dat we collectief ergens geen verantwoordelijkheid voor willen nemen. Een interessant en terugkerend fenomeen, waar ik ook lange tijd mijn steentje aan heb bijgedragen. Daar wil ik echter vandaag verandering in brengen.
Vanmorgen zag ik een tweet voorbij komen op het nieuws van een man met de hashtag #ihave. Een man die schuld bekent aan seksuele intimidatie. Nu wil het zo zijn dat ik me als vrouw meer tot deze hashtag voel aangetrokken, dan tot de andere. Het is namelijk zo dat seksuele intimidatie en alles wat hiermee te maken heeft, een probleem is van ons allemaal. Tuurlijk, we vinden het maar wát fijn om jou Harvey de schuld van dit alles in de schoenen te schuiven, maar zo werkt het niet. Hiermee zeg ik niet dat ik je gedrag goedkeur, of welke vorm van seksuele intimidatie, toespelingen, flirtgedrag, aanranding, verkrachting of machtsmisbruik dan ook, maar ik wil er graag wat meer licht op laten schijnen. Wie weet kunnen we dan wat meer uit het donker tevoorschijn komen, waarin voornamelijk vooroordelen, oordelen, aannames en beschuldigingen hoogtij vieren.
Wat ik graag met jullie deel, is dat ik ook debet ben aan de situatie waarin we ons met z’n allen bevinden. Daarom deel ik graag mijn eigen lijstje #ihave met jullie om dit toe te lichten:
#ihave: mannen gemanipuleerd om mijn eigen behoeftes te vervullen.
#ihave: mannen gebruikt om een leegte in mezelf tijdelijk op te vullen, omdat ik geen verantwoordelijkheid wilde nemen voor mijn eigen hurts.
#ihave: me op een bepaalde manier gekleed enkel en alleen om jullie aandacht te krijgen; niet omdat ik mezelf mooi vond.
#ihave: mannen verleid voor een one-night stand omdat ik mezelf niet waardeerde en van jullie aandacht nodig had.
#ihave: om de verkeerde redenen met jullie een relatie aangegaan, omdat ik niet alleen wilde zijn, (financiële) zekerheid nodig had, een vaderfiguur zocht, een vader voor eventuele kinderen zocht of omdat ik vastzat in de overtuiging ‘samen is het leuker dan alleen’ of ‘ik wil heel graag trouwen’.
#ihave: met jullie seks gehad terwijl mijn hele lijf zei: niet doen en ik totaal uit verbinding was (meestal dronken…) en jullie alleen maar zag als ‘de lekkere barman’, ‘de knappe man’ en ga zo maar door.
#ihave: relaties met jullie aangegaan terwijl ik eigenlijk al wist: dit wordt um niet, maar dit vond ik te confronterend om te zeggen (en ik wilde niet alleen zijn).
#ihave: me wantrouwend en met grote Chinese muren om mij heen naar jullie opgesteld, omdat ik het idee had dat jullie toch alleen maar één ding willen: seks.
#ihave: mijn mond dichtgehouden, terwijl ik heel duidelijk seksuele energie kon voelen. Hier heb ik geen expressie aangegeven (verschillende redenen, zoals angst voor reactie, aardig gevonden willen worden, mijn baan niet willen kwijtraken etc.).
#ihave: jullie aandacht en flirtgedrag nodig gehad om me beter te voelen over mezelf.
#ihave: jullie heel vaak niet gezien voor wie jullie in essentie werkelijk zijn.
Wie weet gaat er dit keer werkelijk iets veranderen, ik weet het niet. Ik las onlangs dat in Zuid Afrika iedere dag 175 vrouwen worden verkracht. Ik leef niet in de illusie dat dit morgen niet meer zo zal zijn. Ik hoop dus niets, want hopen brengt geen verandering. Het gaat erom wat ik leef. Ik weet alleen dat ik jullie niet kan en wil veranderen, maar dat ik alleen bij mezelf kan beginnen. Vandaag.
Lieve groet,
Mariette
Respect Mariette. Ik maak een diepe buiging voor je. Namasté❤
Goed artikel. Tenminste eerlijk 😉
Beste Mariette,
#I have: toch een kanttekening bij jouw brief.
Met jouw #Ihaves lijst je even het adagio op van de doorsnee mens en hoe die moet leren omgaan met zijn behoeftes en vooral ook met zijn leegtes. Dat is volgens mij niet iets waar je je schuldig over moet voelen. Dat schuldgevoel zal je namelijk niet helpen om beter met die leegte te leren om gaan. In tegendeel.
Wat bij seksuele overschrijdend gedrag volgens mij essentieel is, is het handelen vanuit een machtspositie. Het gaat over een grens niet respecteren omdat je je vanuit de machtigere positie waarin je je bevindt niet (meer) inziet dat die grens gerespecteerd moet worden. Het feit dat je daarbij je eigen machtige positie versterkt ziet, vind je daarbij ook belangrijk en bevredigend.
Ik kan nog wel volgen dat het misbruiken van macht ook een vorm is van opvullen van leegte. Maar is elke opvulling van leegte daarmee ook machtsmisbruik? Ik zeg van niet. En daar gaat het over en daar sla je de bal voor mij mis in je betoog.
Ik ben volledig akkoord met het feit dat de meeste mannen absoluut geen seksisten zijn, laat staan dat ze seksueel grensoverschrijdende dingen zouden doen naar vrouwen toe, en al zeker niet om zichzelf machtiger te voelen over een vrouw (of man). Ik ben volledig akkoord met het feit dat er vrouwen zijn die mannen valselijk beschuldigen van seksueel overschrijdend gedrag. Ook dat is machtsmisbruik. En dat er vrouwen zijn die seksueel misbruiken. En dat er even goed mannen zijn die van dat soort praktijken slachtoffer zijn.
Maar of dat machtsmisbruik met kwalijke en traumatiserende seksuele gevolgen nu door een #metoo van een slachtoffer wordt aangebracht, of door een #Ihaver die echt iets op te biechten heeft, dat verdient mijns inziens even veel respect.
Met allerbeste groeten,
Lieselot
Bravo Mariette!!