De overgang: het is zo’n woord dat we liever niet in onze mond nemen. Doen we dat wel, dan valt er meteen zo’n ongemakkelijke stilte. Beetje categorie menstruatie, soa, incontinentie en vaginale droogte. Geen sexy onderwerpen, maar wel degelijk onderwerpen waar we het met elkaar over mogen hebben. Pakweg 2 miljoen vrouwen in Nederland bewegen zich voort door de overgang, een fase die begint, of je het wilt of niet, rond je 45ste. En soms al eerder. De overgang? Welnee, daar zit ik nog láng niet in. Of zoals menig huisarts zegt: de overgang? Ach mevrouw, dat gaat vanzelf weer over.
Het was een enerverende avond afgelopen week in Bussum, met een mooie en groep vrouwen. Een avond over de overgang roept van alles op, al helemaal als je deze de titel ‘Hoera, de overgang’ geeft. Want valt er eigenlijk wel zoveel te juichen? Als je alle berichtgeving over de overgang leest en de verhalen hoort, is het nou niet echt een tijd waar menig vrouw naar uitkijkt. Het klinkt een beetje als de fase in het leven waarin je niet meer meetelt en tot de categorie oudere nachtzwetende vrouwen behoort.
Huisarts Nora Hendriks gaf een informatieve en heldere presentatie over haar ervaring met de overgang en hormoontherapie, en wat er gebeurt tijdens de overgang. Er gaan veel broodjes aap de ronde over hormoontherapie, bijvoorbeeld dat dit borstkanker zou veroorzaken. Het heeft me geleerd hoe we ons laten misleiden door de media en dat we goed mogen kijken wat onze bronnen zijn. Hormoontherapie is zeker geen quick fix en Nora is absoluut vóór levensstijl keuzes door bijvoorbeeld te minderen met suiker en alcohol en door bepaalde supplementen te slikken. Maar hormoontherapie kan voor veel vrouwen een ondersteunende keuze zijn, mits goed voorgeschreven, die bij veel Nederlandse huisartsen nog te weinig bekend is.
Simone Delorme bracht een inspirerend verhaal over haar eigen leven en de overgang, en hoe al onze keuzes een impact hebben, en dus ook op deze fase en hoe we die ervaren. Na jaren met veel hardheid geleefd te hebben en altijd maar door te gaan, heeft ze voor een manier van leven gekozen waarbij ze zich in een consistent ritme door het leven heen beweegt en ver weg blijft van de druk die tijd heet en de plaatjes en idealen die we onszelf en elkaar opleggen. Voor haar is de overgang een tijd waarin je je als vrouw ontdoet van alle rollen, zoals die van moeder, en je meer gaat leven vanuit een fundament van zorg en liefde voor jezelf (en daarmee voor anderen) en je eigen wijsheid als innerlijk kompas. Ze doet nu meer dan ooit, zonder dat ze in de ‘doen stand’ zit.
Er leeft veel onder vrouwen, en deze avond heeft mij laten zien hoezeer we elkaar nodig hebben om onze volgende stappen te zetten. Stappen die ons ondersteunen om nog meer naar ons lichaam te luisteren en te vertrouwen op wat we voelen en weten wat waar is. Misschien dat de overgang voor velen van ons geen hoera gevoel oproept, maar als ik kijk naar Nora en Simone als reflectie van twee vrouwen die duidelijke keuzes hebben gemaakt in hun leven, ieder op hun eigen manier, dan borrelt er bij mij toch zeker een hoera gevoel. Een hoera gevoel dat we zelf veel meer impact hebben dan we denken, dat we het waard zijn om enorm goed voor te zorgen en dat we vooral onszelf en elkaar mogen koesteren, juist tijdens deze fase. Achter al die mogelijke 58 klachten zit een prachtige essentie in ons allemaal, die zich juist tijdens de overgang vol wil laten zien. Ik kijk uit naar de volgende avond: ik ben namelijk nog niet lang uitgepraat.
Mooi geschreven Mariette