Vanmorgen tijdens mijn ochtendwandeling heb ik naar een zeer inspirerend radio interview geluisterd over ’tattoo removal’. De prachtige Dr. Anne Malatt, een oogarts uit Australië, werd geïnterviewd over haar ervaring met het verwijderen van tattoos, de impact hiervan en de algehele psychologie achter het hebben (en verwijderen) van tattoos. Ik loop al langer met het idee rond om mijn eigen tattoo op mijn onderrug te laten verwijderen dus het klopt dat dit interview op mijn pad komt. De intentie is er, ik voel dat het een hele liefdevolle keuze is om het te laten doen en het universum geeft mij zo afentoe wat gentle reminders. De reden waarom mensen een tattoo nemen, zo vertelt Anne Malatt in het interview, en er is al-tijd een reden, is ’to not feel something else’. Er zit een psychologische factor achter het nemen van een tattoo, namelijk dat het een ‘distraction is to not feel what is going in your life’. Een dieperliggende reden om een tattoo te nemen is bijvoorbeeld om er bij te horen of vanuit het gevoel dat je niet genoeg bent. Terwijl ik het interview luisterde, voelde ik hoe ik resoneerde met wat er gezegd werd. Dat niet alleen, ik kon letterlijk mijn tattoo voelen. Ik kan steeds beter nomineren waarom ik ooit een tattoo heb gezet. Ik heb mijn tattoo genomen in een fase waarin ik zeker niet wilde voelen wat er écht aan de hand was en ik op alle mogelijke manieren mijzelf aan het verdoven was. Iedereen om mij heen nam een tattoo (en echt, alsof het niks was) en ik wilde er graag bij horen. Het leek eigenlijk alsof het me niet boeide, als ik er maar eentje had. Ik stond niet stil bij het feit dat het voor altijd is, laat staan dat ik stil stond bij het feit dat ik moeite had mezelf te accepteren, zeer weinig waardering en liefde voor mezelf had en ik mezelf niet genoeg vond. Allemaal dingen die niet heel fijn zijn om te voelen dus dat deed ik dan ook niet. Ik kan heel sterk voelen dat mijn tattoo niet meer bij me past en blijkbaar hebben steeds meer mensen dit. Het verwijderen van tattoos is een groeiende business, met name bij mensen van mijn leeftijd. Wat ooit zo leuk, geinig en hip leek, is na pakweg 15 jaar alles behalve dat. Daarbij hebben veel mensen van mijn leefdtijd kinderen en deze ouders willen niet dat hun kinderen een tattoo nemen. Ik ga me weer verder verdiepen in waar ik het beste mijn tattoo kan laten verwijderen (Australië is helaas wat ver….) en ik weet nu al dat het effect groot zal zijn. En ja, ook pijnlijk, want met het verwijderen komt ook alles naar boven wat ik toen niet heb willen voelen. Ik verwijder namelijk niet alleen fysiek mijn tattoo, ik kies er ook voor om alles wat niet meer bij me hoort, los te laten. Ik ben méér dan genoeg, juist zonder tattoo!
