Wat had je graag gewild Mariette, vroeg een studente in het publiek, in de periode dat je drugs gebruikte? Mooie vraag zei ik, nadat ik mijn verhaal had gedaan over mijn kortstondige en destructieve affaire met drugs in mijn eind twintiger jaren. Een fase in mijn leven waarin ik geen verkering met mezelf had en iets buiten mezelf zocht om een leegte van binnen op te vullen. Iets wat niet werkt, zo weet ik nu. Drugs verrijken niet, zowel de mens als de maatschappij niet. In tegendeel, het is een verarming.
Ik had graag gewild dat er een reflectie was geweest in die tijd, al was het maar één persoon, die mij op een stoel had neergezet en had gezegd: hey Mariette, jij bent te geweldig hiervoor, wat is er aan de hand? Ik had graag iemand willen hebben die mij had wakker gemaakt, net als een wekker, en daarmee een brokje waarheid in mijn bewustzijn had gestopt. Ik had er misschien niet naar geluisterd, maar zoals dat gaat met woorden van liefde en waarheid: die blijven aan je kleven. Die verlaten je niet en laten zo af en toe van zich horen, ook al luister je er niet naar.
We hebben meer wekkers nodig in onze maatschappij, onze vriendengroep, op het werk en in families. Mensen die ons aanspreken op wie we zijn, het goudmijntje dat in ons huist, en dat waarderen. Mensen die niet wegkijken en accepteren dat dingen nu eenmaal zijn zoals ze zijn omdat we met elkaar besloten hebben dat het ‘normaal’ is, zoals met drugs. Wegkijken maakt medeverantwoordelijk voor het in stand houden van iets wat geen liefde is.
We hebben meer wekkers nodig, ook al is iemand nog niet klaar om wakker te worden. We worden allemaal in ons eigen tempo wakker, maar we hebben wel mensen nodig om ons heen die ons laten zien wie we zijn, dat we meer zijn dan alleen mens, dat we iets te brengen hebben en dat we nodig zijn. Durven we onder elkaar de waarom vraag te stellen en elkaar hierop aan te spreken? Durven we een vriend of vriendin die regelmatig drugs gebruikt in de ogen te kijken en te vragen: waarom gebruik je drugs? Waarom wil je niet ten volste jezelf zijn en waarom vlucht je uit de realiteit?
Laten we met elkaar kijken hoe we de realiteit, het dagelijkse leven, dat inderdaad soms best pittig en uitdagend kan zijn, rijker kunnen maken. Dat begint met contact. Contact met jezelf en met de ander. Zie elkaar, ontmoet elkaar en neem de tijd voor elkaar. Wees een wekker voor elkaar en blijf de grootsheid in de ander zien en waarderen. Elke dag weer. Wekkers haken nooit af, maar haken aan, net zolang tot iedereen wakker is.
