Met een winkelwagentje in haar handen komt ze me tegemoet lopen. Ik ben net klaar met boodschappen doen, zij is net op weg naar de supermarkt. Met een grote lach loop ik haar tegemoet: R, de bijna buurvrouw van mijn partner. Meestal ga ik even bij haar langs, maar nu blijft het bij zwaaien door het raam, waar ze vaak achter zit.
De engel van de straat, roep ik, wat fijn om je weer te zien. Ze begint te lachen. We zijn blij elkaar te zien, ook al zit er een winkelwagentje tussen ons in. Ik realiseer me steeds meer dat het woord ‘social distancing‘ niet klopt. Ja, physical distancing is nodig, en zo’n winkelwagentje is een fijne reminder. We blijven mens, en van nature vallen we het liefste voorover, vanuit die plek van liefde die we allemaal zijn. Social distancing in een tijd als deze, nee. We hebben elkaar hard nodig, ook al kunnen we fysiek niet met elkaar zijn.
Ze wil weten hoe het gaat, ze had me al zien zitten achter in de tuin, zegt ze. Ja, ik had een inspirerende webinar zeg ik, over hoe we goed voor onze eigen interne omgeving mogen zorgen. Altijd, en zeker nu. We nemen het leven door, zoals we dat doen als we elkaar zien. Ze maakt veel schoon, zoals ze altijd doet. Dat houdt haar bezig zegt ze. Begrijp ik zeg ik, het is belangrijk om bezig te blijven en een doel te hebben, een reden om op te staan.
Volgende week is ze jarig zegt ze. Ze wordt 88 jaar, maar ik ga niets doen, zegt ze er snel achteraan. Ik ben ook niet in de stemming om het te vieren, zegt ze. Dat begrijp ik, en het verdriet wat er zit, laat zich wat meer zien. Ze wandelt af en toe, zegt ze, naar plekken waar ze ook met hem toen hij nog kind was, is geweest. Ze is zo blij is dat ze nog zulke mooie gesprekken hebben gehad.
Maar ik ga jou wel vieren, zeg ik, op afstand. Het is belangrijk dat we elkaar vieren. Jij loopt al 88 jaar hier op aarde rond, dat is een groot cadeau. We kijken elkaar aan, ze zegt iets over mijn rokje, en hoe leuk het staat. Maar ja, jij bent zo’n den, zegt ze, jij kan alles aan.
En terwijl we daar zo staan, met een winkelwagentje tussen ons in, voel ik hoe belangrijk het is dat we er voor elkaar zijn. Een blik in de ogen, een gesprekje, een blijk van waardering, het gevoel krijgen dat je niet alleen bent. We kijken elkaar weer aan. Fijn toch, zeg ik, dat we gewoon op afstand van elkaar kunnen houden.
Winkelwagentje of niet, liefde kent geen afstand.
